mancànzia (tz) s.f. mancanza, difetto, penuria. Totu risentimus sa mancanzia de s’abba, de sa lughe, de su trigu, de su ’inari tutti risentiamo la mancanza dell’acqua, della luce, del grano, del danaro. Sa mancanzia ch’has fattu es troppu grave la mancanza che hai commesso è troppo grave. | Le cose che mancano. Si mi torrad a domo sa mancanzia, ti promitto unu bellu regalu se ricupero ciò che mi manca ti prometto un bel regalo.