lastimàre tr. commiserare, compiangere. Han totu lastimadu sa mama pro sa morte de su fizu han tutti commiserato la mamma per la morte del figlio. L’hana lastimadu fina sos inimigos l’han compianto anche i nemici. | rifl. storpiarsi, ferirsi. Si ruen e si lastiman se cadono e si feriscono (Vass.). (Olbia. An.). || sp. lastimar.