lassàre tr. lasciare, abbandonare. Frade tou ha lassadu inoghe un’imbòligu tuo fratello ha lasciato qua un fagotto. Si permittis lasso in domo tua su cane se permetti lascio in casa tua il cane. Es fuidu e ha lassadu sa muzere cun chimbe fizos è scappato e ha lasciato la moglie con cinque figli. | Es mortu e ha lassadu totu a s’ispidale è morto e ha lasciato tutto all’ospedale. Ha lassadu chimbe fizos ha lasciato cinque figli. Ha lassadu sa vida a vint’annos è morto a vent’anni. | Abbandonare, non amare più. Ha lassadu s’innamorada; si sunu lassados ha lasciato la fidanzata; si sono lasciati. | Ha lassadu su visciu de su ’inu, s’abbitudine de fumare ha lasciato il vizio del vino, l’abitudine di fumare. | Ha lassadu su tribagliu, su laorzu, s’arte de su mastruascia ha lasciato il lavoro, l’aratura, la professione di falegname. | Est ancora comente l’hapo lassadu è ancora come l’ho lasciato. | Ha lassadu s’Italia e si ch’est andhadu a s’America ha lasciato l’Italia ed è emigrato in America. | (fig.) Sa frebba m’ha lassadu mi ha lasciato la febbre. | Separarsi. L’hapo lassadu in su ponte ci siamo separati sul ponte. | Omettere. Inoghe has lassadu una paraula, unu versu, una camba qui hai omesso una parola, un verso, una strofa. | Serbare. Custu piattu, custas fruttas lassalos a chenare questo piatto, queste frutta serbali per stasera a cena. | Custu lassalu a mie questo serbalo a me. | Lasciare, cedere il posto. Lassami su logu in su segundu bancu lasciami il posto sul secondo banco. | Lassare logu far posto, lasciar passare. Lassami logu, chi devo passare lasciami passare. | Risparmiare. Leademi totu, ma lassademi sa vida prendetemi tutto, ma lasciatemi la vita. | Non occupar più, rinunziare. Ha lassadu s’impreu, s’impiegu, su postu ha lasciato l’impiego, il posto. | Affidare. Ha lassadu sos fizos a sa mira de sas teraccas ha affidato i figli alla sorveglianza delle serve. | Cust’affare làssalu a mie quest’affare affidalo a me. | Lassare a disizare lasciare a desiderare. Cussa giovana lassat meda a disizare quella giovane lascia molto a desiderare. | Assegnare per testamento. Ha lassadu duas tancas a s’asilu ha lasciato due chiusi all’asilo. Ha lassadu parizzas lassas ha lasciato parecchi legati. | Lassare erede, legatariu, usufruttuariu lasciar erede, legatario, usufruttuario. | Lassare su signale, sa marca, s’impronta lasciare il segno, il marchio, l’impronta. L’ha dadu unu ciaffu chi l’ha lassadu in cavanos s’impronta gli ha dato uno schiaffo che gli ha lasciato l’impronta sulle guance. | Permettere. Lassami fagher, faeddhare, iscrier, andhare lasciami fare, parlare, scrivere, andare. | Lassa fagher, chi già l’arrang’eo lascia fare, che l’accomodo io. | Lassalu narrer lascialo dire, non curarti di quel che dice. | Lassare fagher a Deu lasciar fare a Dio. | Lassare cantare non curarsi di ciò che uno dice o può dire. Faghe su dovere tou e lassa cantare a totu o solam. lassa cantare fa il tuo dovere e non curarti delle critiche. | Lassare de... lasciar di... No lassat mai de cantare, de buffare, de iscrier non smette mai di cantare, bere, scrivere. | Lassar andhare lasciar perdere. Lassa andhare, no bi penses pius lascia perdere, non pensarci più. | Lassa andhare! no sun cosas de trascurare (esclam.) caro mio, non son cose da trascurare! | Lassar andhare una cosa lasciarla cadere, abbandonarla con le dita. Lassa andhare sa fune lascia cadere la corda. | Lassare su mundhu lasciare il mondo per entrare in convento. Morire. Ha lassadu su mundhu e s’es fatta suora ha lasciato il mondo e s’è fatta suora. Ha lassadu custu mundhu a vint’annos è morta a vent’anni. | Uscire. Lassare s’ispidale, sa presone lasciar l’ospedale, la prigione. | Lassare su corzu in calchi logu morire. Ha lassadu su corzu in sa miniera è morto alla miniera. | Lassare sa conca lasciar tranquillo, in pace. Lassami sa conca, chi mi ses innaentendhe lasciami tranquillo, in pace, che mi stai seccando. | Lassare in sussegu lasciare in pace. Lassami, amore, in sussegu amore, lasciami tranquillo (An.). | Lassare ’ucca ’ona o ’ucca mala, di cibo che ha sapore grato o sgradevole. | Smettere. Lassare sa fiacca, sas burulas, sas buffonaturas, sas beffes, su risu, s’oriolu, sos fumos smettere le smancerie, le burle, gli scherzi, le beffe, il ridicolo, le vanità, i fumi. | Con la partic. pronom. pleonastica. Lassaresi su visciu, s’abbitudine, sa muzere: dai tantu tempus s’ha lassadu su visciu de buffare, como si cheret lassare sa muzere da qualche tempo ha lasciato il vizio di bere, ora vuol lasciare la moglie. | Lasciar crescere. S’ha lassadu su pizzu ha lasciato crescere il pizzo. | S’ha lassadu crescher troppu sos pilos ha i capelli troppo lunghi. | Lassaresi su mandhigu smettere di mangiare. S’ha lassadu sos maccarrones, no deved esser sanu ha smesso di mangiare i maccheroni, gli sono avanzati dei maccheroni, non deve esser sano. | Lassaresi prendhere, mazare, ’occhire lasciarsi legare, percuotere, uccidere. Pro no la dare ’insa mezus si lassat bocchìre per non darla vinta meglio si fa uccidere. | Lassaresi giùghere lasciarsi guidare, trascinare. Si lassat giugher dai sa muzere ei sa domo est andhendhe in oramala si lascia menare dalla moglie e la casa va alla malora. | Lassaresi cumbìnchere lasciarsi corrompere, diventar schiavo. Si lassat cumbincher dai su ’inu, dai su visciu, dai s’arrabbiu, dai s’odiu diventa schiavo del vino, del vizio, della collera, dell’odio. | Lassaresi de narrer permettersi di dire. S’es lassadu ’e narrer chi li devo milli francos s’è permesso di dire che gli son debitore di mille lire. | Lassaresi addaisegus lasciar dietro, precedere. S’ebba nieddha s’ha lassadu addaisegus totu sos caddhos la cavalla nera è arrivata per prima alla corsa. In s’iscola si lassat totu sos cumpagnos addaisegus è il primo della classe. | Lassare a unu a pal’in pinna piantar uno; lasciarlo come un palo; metterlo in condizioni poco gradevoli (Cubeddu Ant.). | Lassare in bida (vida) o a bida (vida) lasciar vivo. Meraculu chi l’ha lassadu in bida miracolo che l’ha lasciato vivo. Custos sun fiados lassados a bida queste son bestie non destinate al macello. | Lassar’istare lasciar stare. Ei su cansciu a su lassami istare e la camicia in condizioni deplorevoli (Pis.). || lat. laxare.