làmpu s.m. lampo; fulmine. A sa lughe de sos lampos b’haiad unu pagu de illuminascione alla luce dei lampi c’era un po’ d’illuminazione. S’es vida s’allucchettada de su lampu s’è visto il guizzo del lampo. Es faladu unu lampu subr’a su chercu e l’ha fragassadu è caduto un fulmine sulla quercia e l’ha stroncata. Lampu chi ti falet! Ancu ti faled unu lampu! (imprec.) t’investa un fulmine! | Lestru che lampu; currer, fuire che lampu veloce come un fulmine; correre, fuggire come il fulmine. | Lampu! (esclam. di meraviglia). Lampu! ite bellu; lampu! cantu curret, cant’es riccu! cant’ischit! | Sos gustos mios, sas cuntentesas mias sun istadas unu lampu le mie gioie sono state un lampo. | avv. Unu lampu quanto un lampo. Sas giojas mias sun duradas unu lampu le mie gioie son durate quanto dura un lampo. || basso lat. lampare risplendere.