jamàre tr. chiamare. Tue jama su teraccu e tue su jaganu tu chiama il servo e tu il sagrestano. E un’arvure l’ammustrat jamendhelu a s’impiccare e gli mostra un albero chiamandolo a impiccarsi (Delogu Ibba 421). | rifl. Custu si jamat Pedru; custu si jamat fagher su maccu costui si chiama Pietro; questo si chiama fare il matto → giamàre.