istumbolàre tr. urtare, spingere. M’had istumboladu e so ruttu mi ha urtato, spinto, e son caduto. Che l’had istumboladu in su fossu l’ha precipitato nel fosso. | ass. intr. Custos pizzinnos istan sempre istumbolendhe questi ragazzi stan sempre a spintoni. | rifl. buttarsi, lanciarsi. Si ch’est istumboladu in sa ribba s’è buttato per la scarpata.