istrumbittàre intr. strombettare. Custos beneittos pizzinnos istan sempre istrumbittendhe questi benedetti ragazzi strombettano continuamente. Sos musicantes no s’istraccana mai de istrumbittare i musicanti non si stancano mai di strombettare. | tr. strombazzare. Istat sempre istrumbittendhe sas proesas de su fizu strombazza continuamente le prodezze del figlio. Appena faghet calchi bon’opera l’istrumbittad e la faghed istrumbittare in tota sa ’iddha appena fa qualche opera buona subito la strombazza e la fa strombazzare in tutto il paese → trumbittàre. | Screditare, vilipendere, censurare ripetutamente. Mi ses sempre istrumbittendhe in sos zilleris, ma oro nettu no timet tacca mi stai screditando in tutte le bettole, ma l’oro non teme macchie.