istruìdu agg. istruito, dotto. Est un’omine meda istruidu è un uomo molto istruito. | sost. Sos istruidos isbaglian calchi ’olta pius de sos ignorantes gli istruiti sbagliano qualche volta più degli ignoranti. | part. pass. distrutto, rovinato. Binza de su totu istruida vigna completamente distrutta → distruìdu.