istràmpidu (a) avv. di sfascio. Ruer a istrampidu cadere di sfascio. Imbolare a istrampidu buttare, scagliare, lanciare con violenza. Bettare a terra a istrampidu buttar a terra di sfascio. Cunzare sa janna, sa cascia a istrampidu sbattere la porta, il coperchio della cassa.