istrampàre tr. buttare a terra, far cadere di sfascio. Cun duas istortinadas l’had istrampadu a terra con due scosse l’ha buttato a terra di sfascio. | rifl. buttarsi a terra di sfascio. Dagh’ha bidu su perigulu s’est istrampadu a terra quando ha visto il pericolo s’è buttato a terra.