istrampàda s.f. caduta di sfascio, sconcia. Had dadu un’istrampada in su jannile chi lu creio crebadu è caduto di sfascio sulla soglia che lo credevo scoppiato. Giogare a istrampadas lottare corpo a corpo. Dat (Gesùs) chimbe o ses istrampadas (Delogu Ibba).