istraessàre tr. sfasciare, sfracellare, sconquassare. M’had istraessadu s’iscala ei sas bandherittas de su carru, sa giaga ei s’iscala ’e linna m’ha rovinato, sfasciato la scala e la cassa del carro, il cancello rustico e la scala a pioli. | rifl. perdere le traverse, sfasciarsi, sconquassarsi. Custa giaga, a s’ispinta, s’est istraessada questo cancello rustico, all’urto, s’è tutto sgangherato, sfasciato.