istràccu agg. stanco. Istraccu de su tribagliu, e de sos patimentos, e de sa preiga, e de sa cumedia e de cumpatire a tie sono stanco del lavoro, della sofferenza, della predica, della commedia, e di compatirti. Bulzu istraccu polso lento. Faeddhare istraccu parlare stanco. Ojada, mirada istracca sguardo stanco. | Istraccu mortu stanco morto.