isterrigorzàre tr. buttare a terra malamente. Cun un’ispinta l’had isterrigorzadu con una spinta l’ha buttato a terra. | rifl. sdraiarsi per terra scompostamente. In su mezus narrer puntu s’est isterrigorzadu che unu porcu, salvu su battijamu sul più bello del discorso s’è sdraiato per terra come un majale, salvo il battesimo.