istècca s.f. stecca. Sas isteccas de su parabba, de s’imbustu le stecche del paracqua, del busto. Più sardo → istìcca. | Fagher istecca far stecca, dei cantori. Su cantadore in su pius bellu de su cantigu ha fattu un’istecca il cantore, sul più bello del canto, ha fatto stecca. | (t. mil.) Lassare s’istecca lasciar la stecca, congedarsi e lasciare i camerata in servizio.