istànzia 1 (tz) s.f. stanza, vano. Su palatteddhu es cumpostu de doighi istanzias il palazzotto è composto di dodici stanze. Istanzia de pianu terrinu, de s’ultimu pianu, de sa mola, de su furru, de su bangiu stanza a pian terreno, dell’ultimo piano; della macina, del forno; camera da bagno. A istanzia mobbigliada a pensione.