ispiantàdu agg. e part. pass. sradicato, spiantato. | Caduto in miseria. Innanti fit riccu, como est ispiantadu prima era ricco, ora è spiantato. So restadu ispiantadu son rimasto spiantato. | sost. Andhat sempre cun sos ispiantados va sempre con gli spiantati. Ses un’ispiantadu e tantu bastat sei uno spiantato e basta.