ispensàda s.f. l’azione di dispensare. S’ispensada ch’han fattu de sa petta hat meravizadu sos iscrupulosos l’aver dispensato la carne ha stupito gli scrupolosi → dispènsa. | A s’ispensada all’improvviso, inaspettatamente. L’ha leadu a s’ispensada e no had ischìdu rispondhere l’ha colto all’improvviso e non ha saputo rispondere. Es bennidu a s’ispensada è venuto inaspettatamente.