ispabarottàda s.f. l’azione di gridare, vociare, far la voce grossa. A s’ispabarottada de su babbu sa fiza s’es tremida chei sa canna alla voce grossa del padre la figlia ha tremato come una canna. Ch’es cabuladu a ispabarottadas s’è allontanato gridando → isbarabottàda.