isossigàre tr. disossare. Anche al fig. abbattere. Custas maladias m’han isossigadu queste malattie m’hanno abbattuto. | rifl. consumarsi, affacchinarsi, logorarsi. Zente chi s’isossigat dai su manzanu a su sero pro pagos soddhos gente che si ammazza dalla mattina alla sera per pochi soldi.