isganàre tr. svogliare. Custu mandhigu rassu m’had isganadu questo cibo grasso m’ha svogliato. | rifl. svogliarsi, perdere la voglia. Innanti fit tantu istudiosu, e como s’est isganadu de istudiare, de s’istudiu prima era tanto studioso e adesso ha perduto la voglia di studiare. Anche ilganàre.