isfunàre tr. sciogliere, slegare, mettere in libertà, abbandonare a se stesso. Su carrulante had isfunadu su ’arriu il carrettiere ha slegato il carico. Isfuna cussos voes chi podene mandhigare calchi cosa slega, metti in libertà quei bovi che possono mangiare qualche cosa. | Isfunare sos fizos abbandonare a sé i figli. | Isfunare sa limba, sa mente, sa fantasia sbrigliare la lingua, la mente, la fantasia. | Isfunare troddhios spetezzare a catena. | rifl. Isfunaresi a sos viscios abbandonarsi al vizio. Spastoiarsi. Como già ti ses isfunadu, no times pius a niunu adesso ti sei spastoiato, non temi più nessuno.