isfrenàre tr. sfrenare. Isfrenare sa limba, sos viscios, sas passiones sfrenare la lingua, i vizi, le passioni. | rifl. sfrenarsi. S’est isfrenadu in su faeddhare, in su malignare ha perduto ogni ritegno nel parlare, nel malignare. Como s’est isfrenadu e no lu parat pius nisciunu ora s’è sfrenato e non lo para più nessuno.