isempiàre tr. storpiare, ferire. L’ha dadu unu colpu ’e fuste a conca e l’had isempiadu gli ha dato una bastonata alla testa e l’ha storpiato malamente. | rifl. Es ruttu e s’est isempiadu è caduto e s’è malamente storpiato. Diventar scimunito. Mi paret chi si siad isempiendhe sempre pius mi pare che diventi sempre più scimunito.