isdobbiàda s.f. caduta. Ha dadu un’isdobbiada in mesu carrera è caduto in mezzo alla strada. | Colpo. Isdobbiada de fuste bastonata. | Rumore, scoppio. Un’isdobbiada de fusile fucilata. | Un’isdobbiada de troddhiu un peto fragoroso. | Un’isdobbiada ’e ’oghe voce sonora. Anche ildobbiàda.