iscuttinàre tr. scuotere, scrollare, agitare, bacchiare. Iscùttina cussu saccu boidu, cussos pannos scuota, scrolla quel sacco vuoto, quei panni. Hap’iscuttinadu s’alvure e ndh’es falada tota sa pira cundhida ho scrollato l’albero e son cadute tutte le pere mature. | Iscuttinare sas palas, s’ischina picchiar sodo. Cheriat fagher su prepotente e l’had iscuttinadu sas palas voleva fare il prepotente e gli ha dato una bella dose di busse. | Su ’entu ndh’had iscuttinadu tota sa landhe il vento ha fatto cadere dall’albero tutte le ghiande. | Oe devimus iscuttinare sa mendhula, sa nughe, sa castanza oggi dobbiamo bacchiare le mandorle, le noci, le castagne. | rifl. scrollarsi, scuotersi. Iscùttinadi, chi ses totu ’àrriu de chijina scuoti le vesti che son tutte imbrattate di cenere. Iscùttinadi! scrollati! Su caddhu s’est totu iscuttinendhe il cavallo si scrolla tutto. | intr. vuotare il sacco dei rimproveri, delle intemerate. Oe su preigadore già had iscuttinadu! oggi il predicatore ha vuotato il sacco delle cotte e delle crude, s’è accalorato, ne ha fatto sentire delle calde!