iscuncórdu
s
.
m
. sconcerto, disordine, discordia, dissenso.
Es nàschidu un’iscuncordu tra frades
è nato un dissenso tra fratelli.
Sas familias sun in iscuncordu
le famiglie sono in disaccordo.
Iscuncordu de sa macchina
sconcerto della macchina.