iscrutinadòre
s
.
m
. (
f
.
-a
) scrutinatore (-trice).
Sos iscrutinadores no fin de accordu
gli scrutinatori non eran d’accordo. | Al
fig
. inquisitore accanito.
Cussu? est unu bonu iscrutinadore
colui? è un buon segugio.