iscòrza s.f. scorza, corteccia, buccia, guscio. Iscorza de ’elighe, de aranzu, de fae scorza d’elce, d’arancio, di fave. De sa fae s’iscorza avanzi minimi e trascurabili di una grande quantità. B’es restadu, m’ha dadu, m’es toccadu de sa fae s’iscorza c’è rimasto, m’ha dato, m’è toccato un miserabile avanzo di quanto doveva esserci, mi doveva dare, mi spettava. | Iscorza de sa gioga nicchio. Anche iscòlza.