isconquàssu
s
.
m
. sconquasso, fracasso, rovina.
Custu es s’isconquassu de sa familia
,
de sa ’iddha
,
de sa nassione
questo è lo sconquasso della famiglia, del paese, della nazione.
Isconquassu morale
,
ispirituale
,
finanziariu
,
cummerciale
.