isconiàre tr. scoccolare, sgranare, piluccare. Isconiare sa murta, sos rattos de sa murta scoccolare i ramoscelli di mirto. Isconiare sa melagranada sgranare la melagrana. Isconiare sa fae, su ’asolu, su pisellu sbaccellare, sgusciare le fave, i fagioli, i piselli. | rifl. sgranarsi, sgusciarsi, sbaccellarsi. Sa mela es rutta a terra e s’est isconiada la melagrana è caduta e s’è sgranata. Custa fae s’est isconiada da’ perissa queste fave si sono sgusciate da sé. | ass. Custu pisellu no isconiat questi piselli non si sbaccellano che con difficoltà. Custa multa no isconiat queste mortelle non si scoccolano facilmente.