isconcàdu agg. senza testa, senza capo, senza capocchia; scapestrato. B’haiat duas istatuas isconcadas c’erano due statue senza testa. Siru isconcadu fiore d’erba [affaca] senza corolla. Aguzas isconcadas spilli senza capocchia. Giovanos isconcados giovani scapestrati. | sost. Custu lu podiat fagher solamente un’isconcadu che tue questo poteva farlo solamente uno scapestrato come sei tu. Custas sun fatturas de isconcados queste sono azioni da scapestrati.