ischicchinàre tr. scagliare, lanciare con forza, ammenare. L’had ischicchinadu unu ciaffu chi si ch’est intesu a fora gli ha ammenato uno schiaffo che s’è udito fuori. Ischicchinare una pedra lanciare, scagliare un sasso. | Ischicchinare su fogu rattizzare il fuoco, più com. → ischicconàre. | intr. Ischicchinare a pedra scagliar sassi. Candh’iscudet ischicchinat cun brama, cun furia quando batte, batte sodo.