iscancàre tr. strappare, distaccare, spostare. Cun unu punzu a carruccas ndhe l’had iscancadu sos renes con un pugno alla schiena gli ha spostato i reni. Ohi! mi ndh’has iscancadu su coro ohi! mi hai strappato il cuore. | rifl. Si m’iscancat su coro! mi si distacca il cuore!