iscaìzzu (tz) s.m. resto, avanzo, rifiuto. Ses istadu tropp’a tardu, como no ch’es sinò s’iscaizzu sei giunto troppo tardi, ora non rimangono più che i rifiuti. | S’iscaizzu de sos giovanos de sa ’iddha, de sa zente la parte peggiore dei giovani, del paese, della gente. Lassare a unu s’iscaizzu de una cosa serbare a uno la parte più scadente d’una cosa.