iscàbula (a s’~) avv. senza pastoie, liberamente. Totu sos voes sun pasculendhe a s’iscabula tutti i buoi stan pascolando senza pastoie. | Al fig. Cussa giovana la lassan troppu a s’iscabula quella giovane la lasciano troppo libera. Es vivendhe troppu a s’iscabula vive troppo liberamente.