isbrazzàre (tz) tr. rompere le braccia. Ha dadu unu punzu a su rughevissu e l’had isbrazzadu ha dato un pugno al crocifisso e gli ha rotto le braccia. | rifl. S’istatua es rutta a terra e s’est isbrazzada la statua s’è rovesciata e si son rotte le braccia. Anche ilbrazzàre.