isbagantàre tr. vuotare. Isbagantare su saccu vuotare il sacco. Si nono, s’isbaganto sa sacchetta... se no, se vuoto il sacco... (Cossu). | rifl. A pagu a pagu s’est isbagantadu a poco a poco s’è vuotato. Anche ilbagantàre, → isvagantàre, isboidàre.