isasàre tr. privar delle anse. Fin’a como m’has isasadu duas broccas, si sighis gai mi las isasas totu finora hai rotto le anse di due anfore, di questo passo me le rompi tutte. | rifl. Custa brocca s’es dada ’olta e s’est isasada quest’anfora s’è rovesciata e ha perduto le anse.