isalamanciàre tr. disperdere, mandar a male. M’had isalamanciadu duos voes chi fini mezus de isse, francu su battijamu m’ha fatto andar male due buoi che erano migliori di lui, salvo il battesimo. M’est isalamancendhe totu su bestiamine mi sta rovinando tutto il bestiame. | rifl. disperdersi. Totu sos membros de sa familia durante sa gherra si sun isalamanciados chie inoghe e chie cuddhae durante la guerra tutti i membri della famiglia sono andati dispersi chi qua, chi là. | Al fig. Cussa giovana? s’est isalamanciada quella giovane? s’è perduta.