inzevinàdu
agg
. e
part
.
pass
. indovinato →
indevinàdu
,
indovinàdu
. | Incolto, sopraggiunto.
Male inzevinadu
disgrazia, sventura incolta.
Es male ch’has inzevinadu, fizu meu
è un male che ti è incolto misteriosamente, figlio mio.