invidiàre tr. invidiare. Invidiat su frade chi es riccu e isse es poveru invidia il fratello che è ricco mentre egli è povero. No si deven invidiare sas ricchesas, chi no dan sa felizzidade non si devono invidiare le ricchezze, che non procurano la felicità. | rifl. S’est invidiadu de su cumpagnu ca ha cojuadu mezus de isse ha invidiato il compagno perché s’è sposato meglio di lui. S’invidiat de sa fama de sos ateros invidia la fama degli altri.