innozènte (tz) agg. innocente. Innozente che Deu, che anzone innocente come Dio, come un agnello. Criadura innozente creatura innocente. Accusadu, cundennadu, impresonadu innozente accusato, condannato, carcerato innocente. | Es tantu innozente chi si crêt totu è tanto innocente che crede tutto. | sost. Han cundennadu un’innozente han condannato un innocente. No si deven iscandhalizare sos innozentes non si devono scandalizzare gli innocenti. S’istrage de sos Innozentes la strage degli Innocenti. Sa festa de sos Innozentes la festa degli Innocenti. Per antifrasi, sa Cumpagnia de sos innozentes la banda dei birbanti.