innieddhigàre tr. annerire, abbronzare. Su sole l’est innieddhighendhe il sole la sta abbronzando. Su manizu de su carvone m’had innieddhigadu sas manos il maneggio del carbone mi ha annerito le mani. Al fig. Innieddhigare sa cuscenscia, s’anima: s’had innieddhigadu sa cuscenscia cun su giuramentu falzu s’è annerita la coscienza col giuramento falso. Su peccadu innieddhigat s’anima il peccato annerisce l’anima. | rifl. S’es totu innieddhigadu manipulendhe su carvone manipolando il carbone s’è tutto annerito. S’est innieddhigada messendhe s’è abbronzata durante la mietitura. Sa ua s’est innieddhigada l’uva s’è invaiata. | ass. Su sole innieddhigat il sole abbronza. Custa ua no chered innieddhigare quest’uva non vuole invaiare.