innéttu s.m. prova, testimonianza. Dare s’innettu dar le prove, chiarire. | Notizia, vestigio. Es mancadu fulanu, unu fiadu e no si ndh’had hapidu mancu s’innettu o innettu perunu è mancato Tizio, una bestia, e non se n’è avuto alcun indizio. | A innettu nella frase fagher a innettu non lasciar nulla, portar via tutto → a innéttiu. | Completamente, del tutto, affatto. Es maccu a innettu è matto completamente.