ingrunàdu agg. curvato, piegato, inchinato. Cun sa conca ingrunada, o a conca ingrunada a capo basso. Fid umiliadu e cumpuntu, a conca ingrunada era là umiliato e compunto, a testa bassa. Ramos ingrunados, ferru ingrunadu rami abbassati, ferro ricurvo → grunàdu.