infangàre tr. infangare. Custu ludrau m’had infangadu sos calzones il pantano mi ha infangato i calzoni. Al fig. Su visciu l’had infangadu s’anima il vizio gli ha infangato l’anima. | rifl. S’est infangadu in su pantamu s’è infangato nel pantano. Al fig. S’est infanghendhe dogni die de pius in sos viscios e in sos dèpidos s’infanga ogni giorno di più nei vizi e nei debiti.