infadàre tr. infastidire, annojare, importunare, seccare, disturbare. Mi ses infadendhe troppu, como bastat mi secchi troppo, ora basta. Had infadadu tantas vias persones de contu ma no b’es resessidu ha disturbato tante volte persone di riguardo ma non ha ottenuto. Si sighis a m’infadare las pagas totu se continui a importunarmi le paghi tutte. | rifl. S’infadat pro unu nuddha s’infastidisce per un nonnulla. S’infadat de totu si stanca di tutto e di tutti. La ringrassio chi s’est infadadu pro me la ringrazio che si è disturbato per me. | intr. ass. Est una cosa ch’infadat è una cosa che annoia, che stanca, che stucca.