inchiéttu agg. irrequieto, inquieto. Adirato, in collera. Est inchiettu contr’a tie è in collera con te. | sost. per inquietudine, sollecitudine. In custas dies hap’hapidu inchiettos meda in questi giorni ho avuto molte seccature. Pro ghi m’has dadu mortale inchiettu (Zozzò). In mi lassare morrer d’inchiettu (Puddhighinu).