imprentàre tr. improntare, imprimere, segnare, macchiare; lasciar traccia. Had imprentadu su piuere cun sa tratta ha lasciato le orme sulla polvere. Cun sas manos pienas de tinta had imprentadu su pabiru ha sporcato, insudiciato la carta con le mani impiastricciate d’inchiostro. | Imprentare moneda coniare moneta. | Imprentare libberos stampare libri. | rifl. In sa tela s’imprentat su visu ’ostru divinu (Canz. ant. Via crucis). E l’imprentat sa cara tale e cale (Pilucca). || sp. emprentar, catal. impremptar.